Zaman Yolculuğunu Araştırma Merkezi © 2005 Cetin BAL - GSM:+90 05366063183 -Turkey/Denizli
ROKET YAKITLARI
YAKITTAN İSTENİLEN ÖZELLİKLER
- Yanma hızının sabit olması
- Yanma sırasında bölgesel patlamalar yapmaması
- Özgün ısısının yüksek olması (1 gr yakıt yandığı zaman, daha çok
kalori ısı verenin özgül ısısı daha yüksek olur)
- Zehirli ve korrozif olmaması (Korrozyon: Bir metalin paslanarak
zamanla parçalara ayrılıp dökülerek yok olma olayıdır. Buna sebep olan
maddeler korrozif maddelerdir. Nem,tuz vb )
- Buhar basıncının düşük olması (Katı yakıtlarda buhar basıncı çok
düşüktür)
- Donma noktasının alçak olması
- Kolay elde edilmesi ve ucuz olması
Yakıtlar için kalite
indeksi Q=gVe2 denklemiyle verilir. Burada Q kalite
indeksi, g yakıtın yoğunluğu ve Ve ise ekzost hızıdır.
KATI YAKITLI ROKETLER
Bu roketlerin en güzel
yani basit yapıda olmalarıdır. Genelde yakıt tankları bir tanedir. Roket
basit olarak üç kısımdan oluşmaktadır. Birincisi yük (uydu veya patlayıcı),
ikinci kısım yanıcı ve yakıcı maddenin bir arada bulunduğu tek bir yakıt
tankı, üçüncü kısım ise eksoz. Genelde atmosfer içinde veya atmosferin üst
kısımlarına yük taşımak amacıyla kullanılırlar. Yakıtın yanmasını sağlayan
ve kontrol eden bir motor düzenekleri yoktur. Askeri alanda en çok
kullanılan roket türleridir. Hacim ve büyüklük bakımından sıvı yakıtlı
roketlere nazaran çok küçük olabilirler. Askeriyede, omuz üzerinden tanklara
ve uçaklara karşı kullanılan roketler bu tür yakıt kullanırlar. Bunların
atmosfer içinde havanın direncinden dolayı rotalarından çıkmamaları için
daha büyük kanatları vardır.
Katı yakıtlı roketlerde
yanıcı ve yakıcı madde mümkün mertebede homojen olarak karıştırılarak
birarada bulunmaktadır. Bu nedenle eğer karışım homojen olmazsa roketin
yanma odasında ve eksoz çıkışında bölgesel patlamalar meydana getirmekte, bu
nedenle roketin hızı düzenli olmamaktadır. En büyük avantajları ise itme
gücünün yüksek olmasıdır. Sıvı yakıtlılardan iki kat daha büyük bir itme
gücü sağlarlar. Eksoz ısıları çok yüksek olduğundan, yakıt tankı ve eksozun
çok sağlam olması gerekir. Bazı roketlerde eksozu soğutan bazı ek düzenekler
vardır. Roketin hızını ve yanma hızını kontrol eden bir düzenek yoktur. Ek
düzeneklerin olmaması roketin yükünü azalttığı için bir yerde avantaj olarak
kabul edilebilir.
Birçok katı yakıt
olmasına rağmen aşağıda yazılı iki karışım tercih edilir:
- Yanma hızı içine çeşitli maddeler katılarak azaltılmış nitrogliserin
- Amonyum Nitratla karıştırılmış, sentetik lastik
Katı Yakıtlı Roketlerin Avantajları
- Yakıtın ucuzluğu ve kolay elde edilmesi tercih nedenidir.
- Kaldırma kuvvetleri ve hızları çok yüksektir. Bu nedenle askeri
roketler genelde katı yakıtlıdırlar. Kısa sürede hedefe ulaşırlar, düşman
füzeleri tarafından yakalanması ve düşürülmeleri zordur.
- Amaca göre farklı büyüklüklerde imal edilebilirler (omuz üzerinden,
uçaktan ve rampa kullanılarak atılabilecek büyüklüklerde olabilirler).
- Öz itimleri 250-300 saniye dolayındadır. (Öz itim: Roket motorunun 1
saniyelik çalışması ile yakılan yakıtın bir pound (yaklaşık 0.5 kg) dan
elde edilen itme kuvvetinin süresi)
- Taşıdıkları yakıt, hedef yükün 20 katına kadar çıkabilir.
- Taşınmaları ve saklanmaları kolaydır.
- Her zaman ateşlemeye hazır durumda tutulabilirler. Yakıt yüksek basınç
altında saklanır.
- Yanma süreleri kısadır yüksek eksoz basıncı oluştururlar. Eksoz
sıcaklıkları yaklaşık 3000 °C dir.
- Genelde tek kademeli roketlerdir ve tek bir hedef yükü taşırlar.
- İmal edilmeleri basit ve ucuzdur. Sadece yüksek sıcaklık ve basınca
dayanıklı bir döküm ve uygun bir kaplamaya ihtiyaç duyarlar.
- Eksoz soğutması ek bir düzenek gerektirmez. Grafit kullanılarak ısının
absorblanması sağlanır.
- Sıvı yakıtlı roketlere nazaran daha güvenlidirler.
- Yanma basınçları 1000-2000 Newton’dur.
- Parçalı roketlerin ilk ateşlenen kısımlarında ve kademeli roketlerin
birinci bölümünde kullanılırlar.
Katı Yakıtlı Roketlerin Dezavantajları
- Yanma hızı kontrol edilemediğinden, rokette birden fazla eksozt
bulunur. Buda itme gücünden kayba neden olur.
- Yakıt homojen olarak imal edilmediyse, yanma odasında ve eksozda
tahribata ve hedef sapmasına yol açar (yakıt vana ve pompa sistemleri
yoktur).
- Roket ateşlendikten sonra durdurulamaz.
SIVI YAKITLI ROKETLER
Yakıt tankları iki
kısımdan oluşan, büyük hacimli ve ağır roketlerdir. Roket gövdesinde yanıcı
ve yalıcı sıvı tankları bulunurlar. Önce kullandıkları yakıtları görelim.
a) Yakıcılar
Nitrik asit HNO3
Nitrojen peroksit (azot peroksit) N2O4
Flor F2
Oksijen O2
Hidrojen H2
b) Yanıcılar
Sıvı Hidrojen
Kerosene (parafin oil) CH1.953
Hidrozin N2H4
Propan C3H8
Metan CH4
Hipergolik yakıtlar
MMH: monometilhidrozin
UDMH: antisimetrik dimetilhidrozin N2H2(CH3)2
Hidrojenperoksit
kullanıldığı zaman platin bir katalizör yardımıyla hidrojen ve oksijene
ayrıştırılır. Daha sonra yanma odasında yakılır. Kullanımı ve depo edilmesi
zor bir yakıt olduğundan sınırlı bir kullanım alanı vardır. Uyduların küçük
yörünge düzeltmelerinde kullanılır.
Hidrozin, genelde
hidrojen ve azot karışımıdır. Uygun bir katalizör yardımıyla sıcak azot ve
hidrojen birbirinden ayrılır. Daha sonra oksijen ve flor ilave edilerek
yanma sağlanır. Bu yakıt genellikle Ay’a ve gezegenlere giden insansız
uydularda yön değiştirmek ve yörüngeye yerleştirmek için kullanılır. Bazı
Rus yapımı roketler ilk ateşlemede bu yakıtı kullanırlar.
Kerozen, Oksijen ve
Hidrojen en çok kullanılan yakıtlardır. Bu yakıtı kullanan roketlerin en
büyük sorunu H ve O'nin depolanma sorunudur. Depoda çok düşük sıcaklıklarda
bulunmak zorundadırlar. Aksi takdirde hemen gaz haline geçerler. Depoda sıvı
halde tutulurlar. Depoların yüksek basınca dayanıklı ve ısıya karşı iyi
yalıtılmış olmaları gerekir.
Hipergolik yakıtlar ise,
kaliteli olmalarına karşın zehirli ve korozen maddelerdir. Kademeli
roketlerin ikinci ve üçüncü kısımlarında kullanılır. Neden ilk ateşlemede
kullanılmazlar? Hipergolik yakıtlarda yanıcı ve yakıcı madde biraraya
geldiğinde bir ateşleme tertibatına gerek kalmadan kendiliğinden tutuşurlar.
Yakıcı olarak genelde azottetraoksiti kullanırlar. Delta, Atlas ve Thor
roketlerinin ikinci kademe yakıtıdırlar.
Sıvı Yakıtlı Roketlerin Avantajları
- Yanma odasında yanma hızı kontrol altında tutulabilir. Yanma odası
delikli bir yapıya sahiptir. Deliklerden eşit şiddette püskürtülen madde
homojen olarak yakılabilir.
- Eksoz soğutması bizzat yakıt tarafından yapılır. Yakıt yanma hücresine
gelmeden evvel eksoz çevresinde dolaştırılarak eksoz soğutulur. Aynı
zamanda gaz da ısıtılmış olur.
- Çok kademeli roketler için ideal bir yakıt türüdür. Birden fazla hedef
yük taşıyabilirler (örneğin aynı anda iki veya üç uydu, ya da birden fazla
nükleer yakıt başlığı taşımaları).
- Yanma süreleri uzundur ve yanma sıcaklıkları 22000 °C kadar çıkabilir.
Sıvı Yakıtlı Roketlerin Dezavantajları
-
Fırlatılmaları için dev rampalara ihtiyaç duyarlar. Dev yapılı
roketlerdir ve ağırdırlar.
- Öz itimleri katı yakıtlara nazaran %15 daha azdır.
- Yakıt kütlesi, yükün on katından fazla olamaz.
- Çok karışık mühendislik gerektirirler bu nedenle çok pahalı
roketlerdir. Ariane roketlerinin bir atılışta iki veya üç uyduyu yörüngeye
oturmalarının nedeni, roket sisteminin pahalılığından kaynaklanmaktadır.
- Yakıtın yanması ve kontrolü, vana ve pompa sistemleri ile
yapıldığından ek bir yük getirir.
- Kullanılan yakıt oksitleyici özelliğe sahip olduğundan vana ve
pompalarda arızaya bu da roketin kontrolden çıkmasına ve düşmesine neden
olmaktadır. Bundan dolayı mekanik pompalardan kaçınılır. Bunların yerine
mekanik olmayan gazla çalışan pompalar veya yardımcı gazın basıncı ile
püskürtme işini sağlayan yollar denenmiştir. (Ariane V’in V63 nolu
fırlatılması: 24 Ocak 1994 günkü uçuşun numarası V63 idi ve diğer birçok
uçuş gibi 2 uydu taşıyordu: Türksat 1 ve Eutelsat 2F5. Fırlatma aracı
Ariane filosunun ikinci en güçlü modeli olan Ariane-4 AR44LP idi. Ancak
uçuş başarısızlıkla sonuçlandı. Toplam kayıp 350$ civarında idi. Kaza
Ariane’nın 1976’dan beri meydana gelen 6. kazası. Başka bir deyişle 63
fırlatmadan 57’si başarılı, 6’sı başarısızlıkla sonuçlanmıştı. Kazaya
cryogenic 3. aşama motorunun görevini yapamaması neden olmuştur. Aslında 6
kazadan dördünde suç aynı motorda bulunmuştur. Bu motor Fransız SEP (Societe
Europeene de Propulsion) tarafından üretilmekte. Yetkililerin
açıklamalarına göre, fırlatmadan 6 dakika 47 saniye sonra (3. aşama
motorunun ateşlenmesinden bir dakika sonra) sıvı oksijen turbo
pompasındaki bir mil yatağında hızlı bir sıcaklık artması gözlendi. Bu
turbo motor 13000 devir/dakika hızla dönmekte ve -170 oC
sıcaklıkta tutulmada idi. 20 saniye sonra pompa tamamı ile durdu. Uzmanlar
mil yatağının tahrip olduğunu düşünüyorlar. 3. aşama motoru ve iki uydu,
Batı Afrika açıklarında Atlantik’e düştü.)
- Yakıt çok zehirli ve yanıcı olduğundan olağanüstü güvenlik
tedbirlerine ihtiyaç vardır.
- Yakıt, roket ateşlenmeden kısa bir süre önce rokete yüklenmelidir.
Eğer herhangi bir nedenle fırlatma ertelenirse, yakıt derhal
boşaltılmalıdır.
Roket yakıtlarının
pahalı olması, taşınmaları ve korunmalarının tehlikeli olması roket
mühendislerini daha değişik kaynaklar aramaya sevk etmiştir. Özellikle
yörüngeye oturtulan uydularda yörünge düzeltmeleri yapmak, her türlü
haberleşme için hep enerjiye ihtiyaç vardır. Enerji uydunun sistemlerindeki
elektronik donanım içinde en önemli unsurdur. Bu nedenle enerjiyi sağlayan
kaynak ya uydu ile beraber gönderilir ya da uzaydan tedarik edilmeye
çalışılır. Eğer uydunun içersine enerji kaynağı konulursa bu hem sınırlı bir
kullanım sağlar aynı zamanda uydu içinde bir tehlike oluşturur. Bu nedenle
insanlı ve insansız uydularda enerji güneş pilleri yardımıyla sağlanır ya da
akü sistemi kullanılır. Böyle oluncada yörünge düzeltmesi için kullanılan
motorlar daha özenli ve kullanışlı yapılmak zorundadır. Hangi yolla olursa
olsun elde edilen enerjinin büyük bir kısmı yörünge düzeltmelerinde
kullanılır.
Hiçbir
yazı/ resim izinsiz olarak kullanılamaz!! Telif hakları uyarınca
bu bir suçtur..! Tüm hakları Çetin BAL' a aittir. Kaynak gösterilmek şartıyla siteden
alıntı yapılabilir.
The Time Machine Project © 2005 Cetin BAL - GSM:+90 05366063183 -Turkiye/Denizli
|