Zaman Yolculuğunu Araştırma Merkezi © 2005 Cetin BAL - GSM:+90  05366063183 -Turkey/Denizli 

RÖLATİVİTE NEDİR ?

14 Mart 1879 tarihinde, Almanya'nın Ulm kentinde, baba Hermann ile anne  Pauline'nin bir çocukları oldu. Albert Einstein adı ile bilim dünyasının bir  devi olacak olan bu çocuk, küçüklüğünde yakınlarını hayal kırıklığına  uğratmıştı. 3 yaşında zar zor konuşabilen Einstein, öğrenim hayatında  öğretmenleri ile hiç anlaşamadı, okulu ve öğretilenleri aptalca bulduğu 
için sonunda okulu bırakmak zorunda kaldı. Babasının işi nedeni ile İtalya'ya  gitmesi sonucu, İtalya'ya giden ve Alman vatandaşlığından ayrılan Einstein  15 yaşından 21 yaşına kadar vatansız yaşadı, daha sonra İsviçre vatandaşı  olan Einstein Zürih politeknik enstitüsünü bitirdi ve Bern de bir patent  dairesinde 3. sınıf bir memur iken Bilim Dünyasını sarsan makalelerini 
yayımladı.

Einstein esprileri ve neşeli kahkahası ile tanınan, bir aydın, bir hümanistti.Alçakgönüllü ve kibirsizdi, gösterişten hoşlanmazdı. 1933 yılında Princeton  ileri araştırmalar enstitüsünde göreve başladığında 55 yaşında idi. 1955 yılında ölümüne kadar burada bileşik alan teorisi kuramı için çalıştı. Einstein, Faraday, Maxwell, Newton hayranı idi. Ama kendisi 20.
yüzyılın tartışmasız en büğüğü, kimine göre ise bilim tarihinin en büyüğü idi. Bilim dünyasını derinden etkileyen iki dev vardır; biri 1500 yıl bilim dünyasının lideri olan Aristo, ikincisi tüm çağların en büyük bilim adamı unvanının çoğu zaman kendisine verildiği Newton'dur.

Newton Astronomi, optik, mekanik, matematik gibi pek çok alanda  çalışmış ve bunların hepsinde bilim dünyasını derinden etkiliyen  başarılar sağlamıştır.

Newton klasik mekaniğin 3 temel kuramını ortaya koymuştur. Bunlar Eylemsizlik ilkesi, Kuvvet ve ivme kavramı ile etki tepki prensibidir. 20. Yüzyıla gelene kadar kütlenin değişmezliği, mutlak uzay, mutlak zaman kavramı, hızların toplamı kuramı temel bir değişmez sanılmakta idi.'Bir ışık ışınına binsem dünya bana nasıl görünürdü' sorusuna cevap 
arayan Einstein 1905 yılında Bern'de patent dairesi memuru iken  Annalen der physik dergisinde 3 makale yayımladı.

Brown hareketleri ile ilgili olan birinci makale de Einstein o zamana kadar  bir cevap bulunamayan olayı izah ediyordu.1850'lerde İskoç botanikçisi  Robert Brown, mikroskopla polenleri incelerken, polen taneciklerinin su  içinde gelişigüzel haraket ettiklerini gördü ve olayın nedeni yıllarca açıklanamadı. Einstein bu olayın su moleküllerinin çarpışmaları sonucu 
olduğunu gösterdi.İkinci makalede Einstein Fotoelektrik etki olayını inceliyordu ve Quantum 
teorisine katkıda bulunuyordu, daha sonra bu çalışması ile 1921 yılında Nobel ödülünü kazandı.

3. makale 'Hareket eden cisimlerin elektrodinamiği' adını taşıyordu ve o zamana kadar hiç kimsenin düşünmediği kavramları tartışıyordu,bu nedenden dolayı bu makalede hiç referans yoktu.

1910'lu yıllarda Einstein'ın ortaya koyduğu kavramların anlaşılması oldukça  güçtü, newtonun klasik mekanik öğretilerinin yanılabildiği henüz gösterilmemişti ve Einstein’ın iddialarını kavramak zordu. Ünlü İngiliz Astronom Prof. Sir Arthur Eddington'a , "Üstat rölativite teorisini anlayan 3 kişiden biri sizsiniz" denildiğinde, Eddington bir süre düşünür.
Nedeni sorulduğunda ise , "üçüncünün kim olduğunu düşünüyorum" dediği  rivayet olunur.

Einstein'ın özel röativite teorisi. Birbirine göre sabit hızda (ivmesiz) hareket eden sistemlerdeki olayları açıklar. Bu sistemlerdeki iki olayın birbirine göre durumlarını inceler.

İki koordinat sistemi düşünelim:

Birincisi hareketsiz bir koordinat sistemi olsun ki buna Galile koordinat sistemi adı verilir. İkincisi sabit hızla hareket eden bir koordinat sistemi olsun buna da Loretz koordinat sistemi adı verilir.

Galile koordinat sisteminde Newton yasaları geçerlidir. Lorentz koordinat  sisteminde de aynı yasalar geçerlidir ama Galile koordinat sisteminde  bulunan bir gözlemci için, Loretz koordinat sistemindeki bir fiziksel olay aynı yasalarla açıklanamaz. Bu iki koordinat sistemi rölatif olarak birbirine göre hareketli olduğu için burada ki gözlemciler farklı fizik yasaları 
kullanmak durumundadırlar. Bu iki koordinat sistemindeki dönüşümler  Lorentz tarafından ortaya konulmuştur. Hendrik Antoon Lorentz (1853-1928) Hollandalı bir fizikçidir.

Özel Rölativiteye göre zaman, hareket, kütle, uzunluk rölatiftir.

Bunları açıklayalım:

Bir nehir üzerinde bir köprünün ortasında durduğunuzu ve altan akmakta olan suya gözlerinizi ayırmadan baktığınızı düşünün, kısa bir süre sonra suyun durduğunu ve kendinizi hareket halinde sanırsınız.Aynı olayın benzerini, bir metro istasyonunda da yaşarsınız, yandaki 
vagonun hareketini, kendi vagonunuz hareket etmiş gibi algılarsınız.

Boş bir uzayda bir uzay gemisi ile saatte 10.000 km hızla uçtuğunuzu düşünelim. Burada akla gelen ilk şey neye göre sorusu olacaktır. Bir hareketin tanımı için mutlaka bir referans noktası göstermek gerekir. Uzayda hareketsiz bir nokta olmadığı için, durağan bir noktaya göre hareket 
tanımlanamaz ancak referans noktasına göre rölatif bir hareket tanımlanabilir.

Diyelim ki dünyaya göre hareketimizi tanımlıyoruz. Bu arada bir başka uzay  gemisi de yine dünyaya göre saatte 20.000 km hızla hareket hareket etsin. Bu uzay gemisi sizin yanınızdan geçtiğinde neler düşünülebilirsiniz.

1-) Saatte 10.000 km hızla bir uzay gemisinin, sizin duran uzay geminizin 
yanından geçtiği söylenebilir.

2-) Diğer uzay gemisinin durduğu ve sizin uzay geminizin 10.000 km/h 
hızla geriye doğru gittiği iddia edilebilir.

3-) Bir başka referans noktası varsa; her iki uzay gemisinin de hareketli 
olduğu ve diğer uzay gemisinin sizinkinden daha hızlı olduğu gözlemlenebilir.

Bir demiryolu üzerinde hareket eden tren ve trenin içinde hareket eden  bir yolcu düşünelim. Klasik mekanik kurallarına göre hareket halindeki  kişinin yere göre hızı 

V = V1 + V2'dir.

Halbuki bu sonuç düşük hızlar için doğru gibi görünse de hızlar ışık hızına  yaklaştığında sonuçlar oldukça yanlış değerler verir. Doğru formülasyon  Lorentz dönüşüm denklemleri ile verilmiştir ve

                 V1 + V 2

V = ----------------------------- dir.

       1+ { ( V1 X V2 ) / C2 }

Özel rölativite bize evrende ışık hızının sabit olduğunu ve C  değerinin hiçbir zaman aşılamayacağını söyler.  Yani; bir elma ağacının altında yatmakta olan bir kişi, ışık hızının yarısı  hızda hareket eden bir tren içinde, yine ışık hızının yarısı hızda hareket  etmekte olan bir sahsı gördüğünde sahsın, elma ağacı altındaki kişiye  göre hızı C olamaz. Ancak ışık hızının beşte dördü kadar olur. Yine buradan; ışık hızında giden bir trenden, ışık hızında atılan bir taşın Elma ağacı altında yatan kişiye göre hızı, 2C olamaz yalnız C olur.

Yine Elma ağacı altında yadan kişiye dönelim, tabii bu kestane ağacı da  olabilir ve bunun teori ile hiçbir ilgisi yoktur. Bu kişi bir uzay pilotu olsun ve her zaman uçtuğu 100 metre boyundaki  uzay gemisinin önünden geçtiğini fakat boyunun 60 metre kadar olduğunu 
görsün. Böyle bir şey olabilir mi? Yoksa bu yeni yapılan daha küçük başka bir model mi ? 

Hayır farklı iki koordinat sisteminde iseniz bu olay normaldir.  Fitzgerald büzülmesi denen olay işte budur. Siz o uzay gemisini 100 metre boyunda göremezsiniz çünkü hızı ışık hızının beşte dördü kadardır. Burada kullanılacak formül:

L = L0 V 1 - {V2/ C2}

Buradan görülür ki hız ışık hızına çıktığında roketin boyu yoktur !… Peki bu roket dönüp yavaşlayıp tekrar yere indiğinde ne olur? Birşey olmaz eski tas eski hamam olur roketin boyu yine 100 metredir. Yani esas olan hız arttığında göreli olarak bizim cisimlerin boyunu kısa 
görmemizdir. Yoksa fiziki olarak böyle birşey yoktur.

Okul yıllarında Kütle denildiğinde bir cismin ihtiva ettiği madde miktarı diye tanımlar, kütle ile ağırlığı da sıkça karıştırırdık. Bu tanım bir doğru  ama yetersiz bir tanım ve pratikte de pek fazla anlam ifade etmiyor.

Uzayda bir platform düşünelim. Burada küçük bir uzay gemisi var ve  çalışmıyor. Kaptan pilot bey - şuna bir omuz atın da çalıştıralım diyor  ve itiyorsunuz, yavaşça haraket ediyor. Fakat şu kenarda duran uzay  motosikletini çok daha kolay yerinden hareket ettirip hızlandırabiliyorsunuz. 

Büyük gemi harekete karşı daha çok direnç gösterdi; çünkü kütlesi büyük. 'Bir cismin hızlanmaya veya yavaşlamaya gösterdiği direnç o cismin kütlesidir'. Ağırlık ise bir kütleçekim alanında cisme ( bir kütleye ) uygulanan çekim  kuvvetidir. Bir kütleyi hızlandırmak üzere bir kuvvet uygulamak gerekir. Değişmeyen bir kuvvetin uygulanması ile cisim sabit bir ivme kazanır, yani belli bir zamanda, zamanın karesi ile orantılı yol kateder ve birim zamanda belli bir miktar hızlanır (a = dv/dt veya dx/ dt2)'dir.

Bir kütleyi hızlandırmak için harcanan kuvvet sabit olduğunda, çok uzun bir  zaman sonra hızın sonsuza kadar artabileceği bir klasik mekanik kuralıdır. Ama gerçekte bu olabilir mi?

Hayır tabii ki olamaz. Rölativite bize bunun olamayacağını göstermektedir.Çünkü rölativite bize hızın arttırılması durumunda kütlenin de artacağını  söyler, yani biz iyice hızlanmış bir cismi, biraz daha hızlandırmak için önceki kadar değil çok daha fazla kuvvet harcarız ve sonunda ışık hızına  geldiğimizde sonsuz kütle ve sonsuz kuvvet gerekir, bu da olanaksızdır.

Işık hızının 4/5'i kadar hızda bir cismin kütlesi nerede ise iki kez artar, yani biz bu cisme aynı oranda hız kazandırmak için iki misli kuvvet harcarız. Işık hızının % 90'ına gelindiğinde kütle artışı nerede ise 5 mislidir. Bu nedenle rölativite bizim evrenimiz için ışık hızının sınır olduğunu söyler.

Kütle artışı şu formülle bulunur:
 

                       M 0

M = ----------------------------

      V 1-{ v2 / c2 }
 

Başımızı kaldırıp gökyüzüne baktığımız da şimdi ile geçmişi aynı anda  görürüz. Einstein'ın yaşadığı yılların ışığını daha yeni aldığımız Capella, Antrak derneğinin kuruluşu yıllarının ışığını algıladığımız Sirius ve diğerleri, yanyana duran farklı zamanlar…

Zaman nedir?… 

Klasik mekanikteki mutlak zaman kavramı artık yoktur, zaman artık rölatif  bir kavram, zaman hızla bağıntılı bir olgudur. Klasik ikizler paradoksunu hepimiz biliriz. Bunun daha ilerisi bile olabilir. Şimdi meşhur uzay üssümüzde bir galaksiler arası roket olsun. Apronda da bir genç pilot ve on yaşındaki oğlu. Pilot 30 oğul 10 yaşında  diyelim. Roketler ataşleniyor ve uzay gemisi uzun yolculuğuna başlıyor. Yolculuk nereye ?… Yukarıda bahsettiğimiz Capellaya …

Capella arabacı takımyıldızında sıfırıncı kadirden, yani gözle görülebilen bir yıldızdır. Uzay gemisi yol aladursun, endişeli eş ve yanında çocuk, her gece  karanlık gökyüzünde, Capella yönünde, sanki uzay gemisini  göreceklermiş gibi bakmaktadırlar. Yıllar böyle geçer, gider…

Bir gün mutlu bir haber yayılır. Genç pilot Capella'dan gelmektedir  ve yarın dünyaya inecektir. Nihayet beklenen an gelir, gemi alana iner, pilot çoşku ile karşılanır.
Eşi ve oğlunu sorar… Eş artık yoktur. Aradan geçen 45 yıl içinde ölmüştür. Oğlunu sorar, 
karşıda duran saçları dökük orta yaşlı birini gösterirler, 55 yaşındaki  oğul, yolculadığı sırada 30 yaşında olan babasını tanımaz; çünkü baba  ancak 35 yaşlarında görülmektedir.

Baba ışık hızının % 99'u kadar bir hızla yol almıştır ve dünyada 45 yıl  süren bir zamanı 5.6 yıl olarak yaşamıştır. Bunlar gerçek midir?… Evet Işık hızına yakın hızlarda organizmanın 
yaşlanması, kalp atışları ve saatin tiktakları hepsi yavaşlar. Zaman artık  hızla ilşkin bir kavramdır. Zaman yavaşlamıştır, organizma daha geç  yaşlanmaktadır, Işık hızında ise zaman durur. Işık hızında yol alan bir  roketiniz varsa yaşlanma problemini halletmiş olursunuz.

Tüm bunlar bizim evrenimizin sınırlarını oluşturur. Evreni oluşturan güç  bize bu kadarını yeterli görmüştür. İnsanoğlu bu sınırları aşabilir mi?  Kimbilir belki bir gün, ama oldukça uzak bir gün…

Konu burada bitmiyor, bir de genel rölativite var, genel rölativite ivmeli  sistemleri konu alır. Meşhur asansör deneyi ile insanoğlunun bu evren  içindeki olayarı algılamakta ne denli aciz kaldığını gösterir sanki …

Tüm bunların sonucu olarak meşhur E = MC2 denklemi veya ışığın çekim  alanında sapması vs. Gibi sonuçlar çıkar, hatta evren modelleri, Evrendeki  madde miktarı, kayıp madde vs. vs. artık fizik ve astrofizik birbiri içine girer .


Benden bu kadar … 

Daha fazla meraklı olanlara aşağıda bir kitap listesi veriyorum. Okuyup daha fazla bilgi edinebilirsiniz.

Konu ile ilgili Kitaplar: 
Bu konuda daha fazla okumak isteyen arkadaşlara konu ile ilgili olarak 
bulabilecekleri bir kitap listesi veriyorum.

1-) Einstein: Jeremy Bernstein, Yazko Bilim

2-) Evren ve Einstein: Lincoln Barrett ,Varlık Yayınları

3-) Özel ve Genel Görelilik Kuramı: Einstein, İdea Yayın 

4-) Uzay, Zaman: Maxwell, Einstein, Schrödinger, Born, İdea Yayın

5-) Evren ve Dönüşümleri: Roland Omnes, Onur Yayınları

6-) Fiziğin Evrimi: A. Einstein, L. İnfeld, Onur Yayınları

7-) Görelilik Kuramı: Max Born, Evrim Yayınları

8-) Bilimin Öncüleri: Cemal Yıldırım, Tübitak

9-) Bilim Tarihi: Cemal Yıldırım, Remzi Kitabevi

10-) Albert Einstein: Leopold İnfeld, Onur Yayınları

11-) Rölativitenin Alfabesi: Bertrand Russell, Onur Yayınları

12-) Rölativite ve Kozmoloji: William Kaufmann, Onur Yayınları

13-) İzafiyet Teorisi: Albert Einstein, Özgün Yayınları

14-)Herkes için Görelilik: James A. Coleman, V Yayınları

15-)Tanrıya Koşan Fizik: Saadettin Merdin, Timaş Yayınları

16-)Bilim ve Teknik: Sayı 94,137,138,152,167

TA2FR Sinan Güven 'in   sayfasından alınmıştır.
E-Mail: ta2fr@antrak.org.tr

Hiçbir yazı/ resim  izinsiz olarak kullanılamaz!!  Telif hakları uyarınca bu bir suçtur..! Tüm hakları Çetin BAL' a aittir. Kaynak gösterilmek şartıyla  siteden alıntı yapılabilir.

The Time Machine Project © 2005 Cetin BAL - GSM:+90  05366063183 -Turkiye/Denizli 

Ana Sayfa /İndex /Roket bilimi /  E-Mail /CetinBAL /Quantum Teleportation-2

Time Travel Technology /Ziyaretçi Defteri /  UFO Technology 

Kuantum Teleportation / Kuantum Fiziği / Duyuru

New World Order(Macro Philosophy)/Astronomy